Nie rozumiem kompletnie hejtu na ten film. Nie ma tu gloryfikowania żadnej ze stron. Winy zarówno białych jak i czerwonych są wyraźnie podkreślone.
Historia przedstawiona nie miała być zgodna z faktami historycznymi.
Ma opowiadać o tym że wszyscy jesteśmy ludźmi. I o tym że na świecie prawie nie ma krystalicznie dobrych ludzi, więc żyjmy z tymi, z którymi potrafimy i którzy w naszych oczach na to zasłużyli.
Obraz można spokojnie zaliczyć do antywesternów i to jednych z tych pozbawionych pewnych siebie kowbojów robiących co im się podoba, bo i tak są najlepsi i najmądrzejsi.
Główny bohater jest twardą skałą oszlifowaną przez dziesiątki lat ciężkiego życia. Sam zrobił tyle złego, że nie przechodzą mu przez głowę pojęcia jak dobro, czy zło.
W takim świecie i po takich doświadczeniach świat nawet nie jest piekłem. Jest po prostu światem. Bez iluzji, które sami na co dzień tworzymy dla siebie samych oszukując siebie, aby pozostać trzeźwymi i nie dać się zwariować.
Mimo tego całego bólu gł. bohater przechodzi przez swą podróż tak, aby do samego końca ochronić tych, których pragnie ochronić.

Zakończenie, które wielu tu widzę również krytykuje jest w mojej opinii idealnym zwieńczeniem tej bolesnej i pełnej niesprawiedliwości historii.
Coś w stylu Tarantino, ale bez Tarantino. Naturalistyczny pokaz tego jak życie ma gdzieś happy endy.