To po prostu świetnie opowiedziana historia, z jednej strony o glam rocku (dobrze, że szybko zdechł, bo ja osobiście nie pałam doń sympatią i wg mnie nie stworzył niczego godnego uwagi czy zapamiętania), z drugiej o dwóch artystycznych postawach: Slade, pozer, który chciał się wszystkim podobać i Wild, który miał wszystko w d… i grał swoje. I ta druga zdaje się zwycięża, bo to Slade ucieka z "nową twarzą", a Wild daje najlepszy popis w całym filmie, który "poczuli" chyba wszyscy, co oglądali.